W grze pojedynczej w całym turnieju straciłem tylko 4 gemy. W grze podwójnej straciliśmy tylko jeden gem.
W deblu wystąpiłem z moim kolegą klubowym – Stanisławem Łaskawcem z Sekcji Tenisa AZS-ITT Łódź. Ze Staszkiem staliśmy już raz na podium podczas turnieju Kinder Joy of Moving w Bytomiu. Dzięki Staszek za wspólną grę!
W 2022 grałem nową piłką – tzw. twardą (żółtą). Czyli tak naprawdę normalną, którą grają dorośli i profesjonalni gracze. Miało być ciężko, kompletnie inaczej, straszono mnie wysokim kozłem… Ale w praktyce już po miesiącu nie odczuwałem żadnej różnicy w porównaniu do piłki zielonej. Po prostu się przestawiłem i grałem. Nieco trudniej było przywyknąć do nowej kategorii. Różnice fizyczne pomiędzy zawodnikami (wzrost, waga, siła uderzenia) sprawiały mi przez pierwsze pół roku dużą trudność. Gra z wyrośniętym, wyższym o głowę albo czasem nawet dwie głowy i o rok starszym zawodnikiem – to nie lada wyzwanie… Pocieszam się tylko, że w tym roku ja też urosnę i nabiorę siły.
W 2022 po ponad rocznej przerwie wróciłem także do treningów grupowych. W dodatku trenowałem z trzema zawodnikami z rocznika wyżej (2010). Doszły też jako nowość – treningi zintegrowane (raz w tygodniu). Wczesną wiosną zmieniłem trenera przygotowania motorycznego. I … się zaczęło. Ogólnie to był bardzo intensywny rok trenowania: solidnego, regularnego z krótką bo dwutygodniową przerwą na letnie wakacje. Za ten rok treningów i zaangażowanie jestem bardzo wdzięczny mojej trenerce tenisa Katarzynie Świciak i trenerowi motorycznemu Rafałowi Gilewskiemu. Wielkie dzięki!
Rok zaczął się niefartownie, bo przegranymi eliminacjami do Halowych Mistrzostw Polski U12 w Bielsko-Białej. Latem podczas Letnich Mistrzostw Polski w Radomiu przeszedłem już całe eliminacje i dwie rundy w turnieju głównym. Zobaczyłem jednak jak to jest zmierzyć się z dobrym, rok starszym zawodnikiem podczas imprezy o najwyższej randze w Polsce. Zimę spędziłem na turniejach WTK. Udało mi się stanąć na podium na każdym z tych turniejów – także w deblu. A potem przyszedł czas na pierwszy i zarazem bardzo udany turniej OTK: Memoriał Marty Hudy w Częstochowie. Latem zaś pojechałem na pierwszą Super Serię czyli Memoriał Pary Prezydenckiej Marii i Lecha Kaczyńskich.
Rok 2022 to także pierwsze turnieje zagraniczne, co było dla mnie ogromnym wyzwaniem. Na początek pojechałem z trenerką, bez rodziców, na turniej Ten Pro w Holandii czyli Dutch Bowl. Odwiedziłem także Ostrawę w Czechach w ramach cyklu turniejów Czech-Polish Friendship Tour / Cyklu Polska-Czechy. Wystąpiłem także dwukrotnie na turniejach Tennis Europe: raz w Gdańsku (ranga 2) i drugi raz w Krakowie (ranga 1) podczas Cracow Cup. Rok 2022 udało mi się zakończyć bardzo udanym występem w grze podwójnej podczas Halowego Pucharu Polski U12 w Poznaniu. Łącznie w roku 2022 wziąłem udział w 25 turniejach. 19 razy stanąłem na podium.
W minionym roku wziąłem także udział po raz pierwszy w życiu w dwóch zgrupowaniach tzw. szerokiej Kadry Narodowej U12. Na początek latem był to tygodniowy Camp w Januszkowie. Jesienią: dziesięciodniowe zgrupowanie Kadry Narodowej U12 w Cetniewie. Oba obozy były bardzo cennym doświadczeniem. Intensywne treningi, konsultacje i zajęcia motoryczne ze świetnymi trenerami. I w końcu okazja do spędzania wspólnego czasu z kolegami, z którymi znamy się już kilka lat z turniejów piłką pomarańczową i zieloną (Tenis10) oraz obozów organizowanych w ramach Programu Identyfikacji Talentów (PIT PZT).
Wszystko to pozwoliło mi z miesiąca na miesiąc piąć się w rankingu Skrzatów (U12). Gdy zaczynał się rok – startowałem z pozycji 112 (Lista kwalifikacyjna 1/2022). Na liście generalnej na koniec 2002 jestem 18. Oby tak dalej – oby udało się zachować ten trend!
Jeśli w pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia jedziesz na turniej, to znaczy, że to musi być specjalna okazja. Nie tylko ostatni w tym roku turniej OTK, nie tylko turniej rangi 2 czyli Super Seria (SS), ale w dodatku Halowy Puchar Polski. Czyli przygrywka do Halowych Mistrzostw Polski. Te odbędą się już na początku stycznia 2023 w Bielsko-Białej.
Pierwszy raz z Michałem graliśmy razem w parze deblowej. A znamy się już kilka dobrych lat. Podczas ostatniego zgrupowania Kadry Narodowej U12 zgadaliśmy się, że fajnie byłoby spróbować debla. No to spróbowaliśmy.
Halowy Puchar Polski został zorganizowany – zresztą bardzo dobrze – w nowoczesnym obiekcie fairPlayce Park Rekreacyjno Sportowy w Poznaniu. Co ciekawe właśnie tu graliśmy z Michałem przeciwko sobie pierwszy raz w życiu. To jeszcze była piłka zielona podczas turnieju Tenis10 Cup o Puchar Agnieszki Radwańskiej.
Po sierpniowym zgrupowaniu szkoleniowym PZT Camp w Januszkowo spotkaliśmy się niemal w tym samym składzie. Do Cetniewa przyjechało 10 chłopców i dziewczynek z rocznika 2010-2012 (tzw. szeroka Kadra Narodowa). Podczas obozu opiekowało się nami aż 6 trenerów: Mieczysław Bogusławski, Beniamin Budziak (Trener centralnego szkolenia KN U12), Adam Molenda (trener reprezentacji Polski dziewcząt do lat 12), Bolesław Szmyd, Krzysztof Miara i Michał Leśniewicz.
Tutejszy Centralny Ośrodek Sportu położony jest tuż nad Morzem Bałtyckim. To świetna baza sportowa z halami, boiskami, basenem, odnową biologiczna i dostępem do plaży. Co rano nad morzem robiliśmy poranny rozruch przy wschodzie słońca 🙂 Niektórzy nawet morsowali – to znaczy moczyli nogi 😉
Podczas zgrupowania przechodziliśmy liczne i intensywne testy motoryczne, treningi lekkoatletyczne, treningi funkcjonalne, treningi tenisa oraz braliśmy udział w licznych grach i zabawach sportowych.
Ciekawe było też spotkanie dotyczące dopingu. Zorganizowała je i poprowadziła Polska Agencja Antydopingowa POLADA.
Kinder Joy of Moving to cyklu turniejów który łączy dzieci U10 i U12 z 12 krajów w duchu dobrej zabawy i przyjaźni. Program sponsorowany jest przez Grupę Ferrero. Dzięki temu turniej ma kolorową oprawę i atrakcyjne nagrody.
Co ciekawe rok temu podczas tej samej imprezy w SCT zdobyłem także trzecie miejsce. Tylko rok temu była to kategoria wiekowa U10 (piłka zielona).
Pierwsza ranga Tennis Europe to rozgrywki w systemie pucharowym. Nie ma przebacz. Do Krakowa przyjechali świetni dwunastolatkowie zarówno z zagranicy jak i z Polski. W singlu się nie udało, ale w deblu powalczyliśmy i udało się zdobyć brąz 🙂
Z Igorem znamy się dobrze jeszcze z turniejów piłką pomarańczową, programu Tennis10, zgrupowań Young Guns Team i programu PIT. Ostatnio trenowaliśmy ze sobą podczas zgrupowania szkoleniowego PZT chłopców U12 w Januszkowo. Dzięki Igor za dobry występ!
Turniej rangi OTK Super Seria rozegrano w Centralnym Klubie Tenisowym w Grodzisku Mazowieckim w dniach 4-6 sierpnia. Wystąpiłem w nim w parze z Emilem Drobko (Sopot Tenis Klub), z którym już raz wygrałem turniej WTK Skrzatów.
W finałowym meczu ulegliśmy 1:6, 3:6 najlepszej parze deblowej U12 i jednocześnie najlepszym dwóm singlistom w Polsce: Sebastianowi Tejerinie i Błażejowi Krzyśko. Mieliśmy jednak świetną okazję zagrać mecz z wiodącymi zawodnikami z rocznika 2010.
Turniej odbywał się równolegle do POLISH OPEN ITF $100 000 Kobiet. Dekoracja zwycięzców w kategorii „Skrzaty” (U12) miała miejsce na świeżo oddanym do użytku korcie centralnym i była połączona z ceremonią wręczenia nagród w turnieju deblowym kobiet. To było duże przeżycie i na pewno je długo zapamiętam. Piękny szklany puchar, nagroda pieniężna w wysokości 400 zł, biało-czerwone róże – było naprawdę uroczyście.
Pogoda na Pomorzu Zachodnim była dla nas łaskawa. Przez dwa dni było upalnie, podczas gdy w prawie całej Polsce było chłodno i padał deszcz. To był bardzo sprawnie zorganizowany turniej w formule „każdy z każdym z grą o miejsca”.
Mój mecz o czwarte miejsce w singlu trwał 3 godziny i zakończył się supertiebreakiem 6:10. W grze podwójnej wywalczyłem drugie miejsce w parze z Antonim Madejem (Klub Tenisowy Żary). Nasi przeciwnicy: Emil Drobko i Igor Bartnik byli lepsi – przegraliśmy finał 1:6, 4:6.
Do tej pory najdalej na Zachód grałem w Zielonej Górze. Jednak Szczecin jako miasto bardzo mi się spodobał. Więc planuję tam wrócić na niejeden turniej. Szczególnie, że na obiekcie Szczecińskiego Klubu Tenisowego jest gdzie grać (duża liczba naziemnych kortów otwartych i świetna hala z nawierzchnią hard) jest bardzo przyjazna infrastruktura. Polecam zupę ogórkową i pierogi ruskie w przykortowej restauracji!
Przed laty Memoriał im. Marty Hudy był ważnym ogólnopolskim turniejem – pierwszym OTK w sezonie letnim, rozgrywanym ku upamiętnieniu tragicznie zmarłej młodej, zdolnej tenisistki. W 2009 roku w XVII edycji tej imprezy II miejsce w grze pojedynczej zajął dwunastoletni wówczas Hubert Hurkacz. Na szczęście po kilkuletniej przerwie turniej wznowiono. W rezultacie w tym roku udział w nim wzięło 18 chłopców oraz 16 dziewczynek grających w kategorii U12 czyli Skrzatów. Z tym większą chęcią pojechałem z rodzicami do Częstochowy na swój pierwszy w życiu turniej OTK, rozgrywany na kortach Włodary Tenis Junior. Tym bardziej, że dopiero co zakończyłem sezon zimowy występem na ostatnim halowym turnieju WTK.
W singlu udało mi się zająć drugie miejsce po przegranym finale 8:10 w supertiebreaku (mecz trwał ponad 2,5 godziny). W grze podwójnej – gdzie występowałem w parze z kolegą klubowym Tomkiem Kowalczykiem (Sekcja Tenisa AZS-ITT Łódź) – zajęliśmy III miejsce. Także po równie zaciętym meczu zakończonym supertiebreakiem 8:10.
Podczas turnieju panowała piękna wręcz letnia pogoda. Udało mi się także spotkać kilku dawno niewidzianych kolegów i koleżanek.
Przy wręczeniu nagród byli obecni rodzice Marty Hudy, którzy także obserwowali mecz finałowy. Bardzo się ucieszyli, że turniej wrócił na mapę imprez sportowych. Obiecali, że pojawią się tu także w 2023 roku.
Granie na Śląsku należy do przyjemności 💪. Bardzo dobre obiekty i zawodnicy – na nich zawsze można liczyć 😀. Tym większą satysfakcję dają wygrane mecze i stoczona walka. A i tym razem sporo się działo 👀. Faza grupowa nie należała do najłatwiejszych więc i czas trwania niektórych meczy (~2 godziny) nie był krótki.
W singlu udało mi się zająć 3️⃣ miejsce po bardzo zaciętym pojedynku przeciwko … mojemu partnerowi deblowemu – Igorowi Marciszewskiemu. W deblu razem zdobyliśmy złoto, choć o zwycięstwie w meczu finałowym przeciwko braciom Pelc przesądził super tiebreak (10:5).
Lubię jeździć na Śląsk i pewnie już niebawem wrócę tam na kolejny turniej, ale to już będzie moja ulubiona nawierzchnia ziemna (mączka) i gra pod gołym niebem. Czyli przyszła wiosna! 🌞🌸 🌼🌿
